Dyscyplina ta pozwala usunąć niedoskonałości o
Głównym zadaniem medycyny estetycznej jest poprawa jakości życia pacjentów. Dyscyplina ta pozwala usunąć niedoskonałości o różnym podłożu, co przekłada się na satysfakcję z własnego wyglądu. Nastawiona jest przede wszystkim na działania profilaktyczne, ale również leczy zaawansowane zmiany. W dużej mierze skupia się na zahamowaniu procesów starzenia się skóry i likwidacji zmarszczek, ale przynosi też dobre efekty w zwalczaniu wielu innych problemów natury estetycznej. Poza problematyką starzenia medycyna estetyczna zajmuje się również korektą szeroko pojętych defektów estetycznych o rozmaitym podłożu, takich jak: blizny, zapadnięte policzki, zbyt małe piersi, miejscowa otyłość, cellulit, rozstępy i wiele innych mogących wpłynąć na dyskomfort płynący z własnego wyglądu. Natomiast zakres kompetencji lekarza medycyny estetycznej oraz zaawansowania zabiegów z tej dziedziny lokują się między kosmetologią a chirurgią estetyczną. W odróżnieniu od chirurgii plastycznej, medycyna estetyczna opiera się wyłącznie na pozachirurgicznych zabiegach o charakterze małoinwazyjnym. Są to jednak interwencje bardziej zaawansowane, mocniej ingerujące w głębsze partie skóry niż powierzchowne działania kosmetyczne czy kosmetologiczne.Zabiegi z zakresu medycyny estetycznej nie wymagają pobytu w szpitalu i są wykonywane ambulatoryjnie. Pomimo, że kojarzona bywa ze specjalnością dermatologa, medycyna estetyczna tak naprawdę nie ma swojej specjalizacji, a lekarzem medycyny estetycznej może zostać dokształcający się w tej dziedzinie lekarz każdej innej specjalności (tj. internista, okulista, stomatolog).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Medycyna_estetyczna
Kosmetologia - historyczne ujęcie
Kosmetologia sięga swoimi korzeniami do starożytności. Pierwsze kosmetyki wytwarzano w starożytnym Egipcie ok. 3000 r. p.n.e. Pierwotnie kosmetologia zajmowała się nie tylko dbaniem o urodę, ale i tzw. ?kosmetyką negatywną? - wypalanie, tatuowanie czy barwienie skóry. W cywilizacjach pierwotnych ciało zdobiono w ten sposób w związku z ważnymi wydarzeniami w życiu społecznym, jak śmierć, nowonarodzenie bądź osiągnięcie wieku dojrzałości. Rozwój kosmetologii na przestrzeni dziejów związany był z rozwojem nauk medycznych. Aż do końca XVII wieku obowiązywała nauka Hipokratesa. Zgodnie z nią wszystkie choroby, w tym choroby skóry uznawano za wynik chorób ogólnoustrojowych. Pierwszą książkę o kosmetologii ? Gospoda pod barwną skórą ? napisał i wydał Samuel Hafenreffer w XVII wieku, przedstawiając w niej najstarsze mikstury służące upiększaniu. Wiek XVIII był przełomowy w rozwoju kosmetologii. Skórę uznano wtedy za odrębny i ważny organ ludzkiego organizmu, co zaowocowało licznymi publikacjami na ten temat. W XIX wieku zaczęła się masowa produkcja preparatów kosmetycznych w laboratoriach przyaptecznych, czemu towarzyszyło tworzenie się wielu firm kosmetycznych. Proces ten nabrał na sile w I połowie XX wieku, a w II połowie XX wieku kosmetyki i zabiegi kosmetyczne zyskały jeszcze wyższą rangę. Wówczas kosmetologia stała się też dziedziną akademicką ? w Polsce od 1997 roku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kosmetologia
Wygląd i dobra aparycja
Uroda to kwestia, na którą większość z nas zwraca uwagę, ponieważ zdajemy sobie sprawę z tego, jak ważne jest to, by dobrze się prezentować, by wyglądać i czuć się atrakcyjnie. Faktycznie w praktyce to właśnie wyglądem możemy zwrócić na siebie czyjąś uwagę, możemy wydać się komuś wystarczająco atrakcyjni do tego, aby wejść w bliższą znajomość. Dlatego właśnie kobiety odwiedzają salony kosmetyczne i fryzjerów, a panowie starają się o ładną sylwetkę chodząc na siłownię, czy uprawiając sporty. Znaczenie wyglądu jest istotne i nie ma co się oszukiwać, że nie jest on ważny. Warto jednak pamiętać, że nie najważniejszy..